موانع پیش روی زنان ایرانی در زمینه اشتغال سبب افزایش حذف آنان از بازار کار رسمی و گرایش‌شان به اشتغال غیررسمی شده است. این وضعیت به افزایش تبعیض جنسیتی علیه آنان در اشتغال دامن زده است و تامین معیشت را برای آن‌هایی که از طبقه پایین اقتصادی هستند، سخت‌تر کرده است.
مقاله حاضر بر اساس روش کیفی صورت گرفته است که داده‌های آن از مشاهده رفتار و مصاحبه عمیق با 26 زن دستفروش در خط 2 مترو تهران به دست آمده است. یکی از معضلات اصلی زنان دستفروش در مترو مواجهه با ماموران قدرت است، پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال است که تاکتیک‌های آنان برای مقابله با ماموران قدرت چیست و در طول زمان چه تغییری کرده است؟ چارچوب نظری مقاله بر مبنای دو نظریه “مقاومت روزمره” اسکات و “پیشروی آرام” بیات شکل گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که تاکتیک‌های زنان برای کاهش مخاطرات مواجهه با ماموران قدرت شامل این موارد می‌شود: کاهش و عدم تردد در ایستگاه‌های ناامن‌تر، کاهش و عدم ورود از ایستگاه‌های ناامن‌تر، پنهان کردن اجناس، کم کردن اجناس همراه، بازی در نقش مسافر، جلب لطف ماموران قدرت، آشنایی با آنان، تمکین، فرار، جمع کردن فوری بساط در صورت حمله ماموران قدرت و عدم حضور در جلوی دوربین ایستگاه. رفتار ماموران قدرت نیز در طول این سال‌ها تغییر کرده به گونه‌ای که توقیف اجناس دستفروشان در گذشته بسیار بیشتر از چند سال اخیر بوده و همچنین امروزه ماموران قدرت بیشتر به تذکر اکتفا می‌کنند.
کلید واژگان: دستفروشی، زنان دستفروش، “مقاومت روزمره”، “پیشروی آرام”، ماموران قدرت، تاکتیک‌ها
این سخنرانی بخشی از پنل زیر است:
سالن ۲ – فارسی
