خشونت زبانی در جنبش ‘زن، زندگی، آزادی’ در دیاسپورای ایرانیان – داوود چنگیزی، فارغ التحصیل رشته مطالعات اجتماعی و مهندس عمران
آموزش دیالوگمحور صلحطلبی، رواداری و ضدمیلیتاریسم: نمونه موردی انیستیتو انسانگرایی نانسن اسکوله، لیلههامر، نروژ – امانوئل شکریان، پژوهشگر مستقل، فارغالتحصیل تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش
چکیدهها
خشونت زبانی در جنبش ‘زن، زندگی، آزادی’ در دیاسپورای ایرانیان – داوود چنگیزی
این پژوهش در بارهی پیدایش خشونت زبانی سیاسی پس از جنبش ‘زن، زندگی، آزادی’ (ززآ) در میان دیاسپورای ایرانیان است.
جستار با واکاوی کیفی/کمی و میانبرشی به نمود برجستهی چنین پدیدهای از زمان فوران این جنبش در شهریور ۱۴۰۱ خورشیدی میپردازد. این جستار با تکیه بر شناختی از پژوهشهای دانشگاهی در این باب و نیز دو دیگر واکاوی کمی غنی شدهاست که عبارتند از مروری بر حساب ایکس (X) یکی از مقامهای شناختهشدهی ضدرژیم ولی قطبیساز، و نیز پرسشنامهای در میان شرکتکنندگان این جنبش در آمریکا.
این پژوهش به دو پرسش در بارهی بودش خشونت زبانی و تاثیر کنشگران بر روی این پدیده میپردازد. در واکاوی کیفی، تمرکز کنکاش بر روی نقش از جمله فاکتورهای زیر استوار است: زبان، فرهنگ، جنسیت، رسانههای اجتماعی، و فرد/گروه. در بخشهای کندوکاوهای کمی، حساب ایکس یک مقام سیاسی بانفوذ و پرسشنامهای از سوی کنشگران دیاسپورای ایرانیان بازبینی شدهاند.
در پایان، این پژوهش به بودش گستردهی خشونت زبانی در جنبش در میان دیاسپورا، تاثیر ویرانگر آن بر روی کنشگران، و هدفمندی سودبری آن از سوی مقام سیاسی گواهی میدهد.
آموزش دیالوگمحور صلحطلبی، رواداری و ضدمیلیتاریسم: نمونه موردی انیستیتو انسانگرایی نانسن اسکوله، لیلههامر، نروژ – امانوئل شکریان
در عصر کنونی که شاهد تشدید منازعات ملی و فراملی و گسترش میلیتاریسم هستیم، پرداختن به آموزش صلح و رویکردهای ضدمیلیتاریستی از اهمیت حیاتی برخوردار است. نروژ، به عنوان یکی از اعضای اصلی ناتو و متحد کلیدی ایالات متحده، در عین ایفای نقش در عملیات نظامی و تولید تسلیحات، دارای تاریخچهای از جنبشهای قوی صلحطلبانه و ضداشغال است. این پارادوکس، لزوم بحث و آموزش پیرامون صلح و ضدمیلیتاریسم را در نهادهای آموزشی این کشور، به ویژه در مدارس مردمی (فولکه اسکوله)، برجسته میسازد. این مقاله بر اساس یک سال مشاهده مشارکتی و مداخلهگرانه در مدرسه مردمی نانسن اسکوله (تأسیس ۱۹۳۸) در لیلههامر، نروژ، به بررسی چگونگی آموزش دیالوگمحور صلحطلبی، رواداری و ضدمیلیتاریسم میپردازد. این دبیرستان مردمی، به عنوان یک نهاد آموزشی آزاد و بدون ارزیابی رسمی، رویکرد منحصر به فردی در آموزش صلح ارد. در ابتدا، به معرفی مدل مدارس مردمی نروژ و پیشینه تأسیس انیستیتو صلح و انسانگرایی نانسن میپردازیم. سپس، شمایی کلی از برنامه درسی، محتوای آموزشی و روشهای تدریس این مرکز ارائه میشود. تمرکز اصلی ارائه بر تحلیل عمیق کلاسهای هفتگی » سیاست بینالملل و مخاطرات، اختلافات، جنگ و صلح» است. در این کلاسها، طیف وسیعی از متخصصین و فعالان، از جمله مدافعان و منتقدان عضویت نروژ در ناتو و میلیتاریسم، به ارائه بحث پرداخته و در گفتگوی دیالوگی با دانشآموزان شرکت میکنند. این جلسات بر مبنای دیالوگ متقابل میان سخنران و دانشآموزان است و از الگوی سنتی معلم-دانشآموز پیروی نمیکند. هدف غایی این آموزش، نهادینهسازی صلح به عنوان راهحلی بنیادین برای حل مناقشات، همراه با ارتقای فنون دیالوگ دموکراتیک و انتقادی در دانشآموزان است. همچنین، تقویت رواداری و افزایش تحمل در میان نسل جوان، از اهداف جانبی این برنامه آموزشی محسوب میشود. این ارائه تلاش دارد تا با معرفی این مدل آموزشی موفق، بر اهمیت آموزش صلح و ضدمیلیتاریسم در فلسفه تعلیم و تربیت، به عنوان راهکاری برای پرورش نسلی صلحطلبتر و کاهش مخاصمات جهانی، تأکید کند.
کلیدواژهها: آموزش صلح، دیالوگمحور، ضدمیلیتاریسم، رواداری، نانسن اسکوله، مدارس مردمی، نروژ.
خشونت زبانی در جنبش ‘زن، زندگی، آزادی’ در دیاسپورای ایرانیان – داوود چنگیزی، فارغ التحصیل رشته مطالعات اجتماعی و مهندس عمران
آموزش دیالوگمحور صلحطلبی، رواداری و ضدمیلیتاریسم: نمونه موردی انیستیتو انسانگرایی نانسن اسکوله، لیلههامر، نروژ – امانوئل شکریان، پژوهشگر مستقل، فارغالتحصیل تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش