چالاک کرده
تاثیر گفتمان‌های ایدئولوژیک مرکز در بیگانه ساختن کوردها با هویت ایرانی
منصور سهرابی
مدیریت استعماری کردستان ایران; با تاکید بر منابع آب
گرداننده: بهداد بردبار
چکیده‌ها
چالاک کرده
تاثیر گفتمان‌های ایدئولوژیک مرکز در بیگانه ساختن کوردها با هویت ایرانی
ظهور مدرنیته و برخورد دول خاورمیانه با آن باعث بازخوانیِ نوین و تغییر در هویت افراد و گروه‌های قومی و مذهبی شد، به طوری که ملت‌ها بدنبال تعمیق تفاوت‌های فرهنگی، ملی و زبانی برآمدند. برخورد ایران با مدرنیته در انقلاب مشروطه که آن را می‌توان نقطه آغاز گفتمان‌های مدرن در ایران دانست، باعث شکل‌گیری هویت ملی در کنار هویت دینی شد. شیفتگی تجدد در بین روشنفکران ایرانی که مشروطه توان تحقق آن را نداشت، منجر به کنار گذاشتن آرمان‌های مشروطه که اکثر ملت‌های ایرانی به آن تعلق خاطر داشتند و ظهور دیکتاتوری منور در راستای پیاده‌کردن تجدد حتی به زور شد. دیکتاتوری شکل‌گرفته با کمک روشنفکران و با توسل به ایدئولوژی ناسیونالیسم ایرانی در راستای حذف و انکار هویت و زبان دیگری‌ها از جمله کردها، با استفاده از آموزش و سرکوب قدم برداشت. این انکار بعد از انقلاب ۵۷ در چارچوب ایدئولوژی ملی مذهبی نیز تداوم پیدا کرد و کردها این بار، هم به دلیل مذهب متفاوت، هم به دلیل ملتی متفاوت به حاشیه رانده شدند. در این پژوهش به دنبال آن هستیم که بررسی کنیم سیاست‌ها و گفتمان‌های حاکمیت و روشنفکران مرکز و انکار سوژگی کردها از طرف مرکز گرایان تا چه اندازه در بیگانگی کردها با هویت ایرانی موثر بوده است؟ و باعث شد که کوردها بدنبال خوانش و هویت متفاوت از مرکز برآیند تا سوژگی و عاملیت خود را بازیابند. همچین بررسی خواهم کرد عدم تقسیم عادلانه امکانات اقتصادی، آموزشی، فرهنگی و ورزشی در صد ساله گذشته چه در دولت‌های پهلوی اول و دوم و چه بعد از انقلاب ۵۷ و عدم مشارکت کردها در سیاستگذاری و اداره دولت و حتی شهرهای خود، چگونه این دو قطبی‌شدن مرکز و پیرامون را تشدید کرده و کردها را به این اقناع نزدیک کرده است که در ایران از جایگاه شهروندی برخوردار نیستند و برای تحقق حقوق اولیه و برخورداری از امکانات و حفظ هویت خود، راهی بجز رهایی از مرکز را نمی‌توانند متصور شوند.
منصور سهرابی
مدیریت استعماری کردستان ایران; با تاکید بر منابع آب
کردستان ایران که دارای انواع گسترده‌ای از مواد معدنی، ذخایر نفتی، جنگل‌های انبوه و منابع عظیم آب سطحی و زیرزمینی است، برای دهه‌ها بخش‌های اقتصادی، کشاورزی و صنعتی ایران را تامین کرده و عمدتاً توسعه بخش‌های مرکزی کشور را بهره‌مند کرده و درآمد قابل توجهی را به دولت رسانده است. این در حالی است که منطقه کردستان همچنان از جمله مناطق اقتصادی عقب‌مانده و محروم ایران به شمار می‌رود. رویکرد اقتصادی و توسعه‌ای دولت ایران به منابع طبیعی کردستان، و مکانیزم‌های استخراج و بهره‌برداری از این منابع، منجر به تخریب گسترده محیط زیست، تاثیرات منفی بر سلامت عمومی در کردستان، توسعه‌نیافتگی و حتی پس‌رفت توسعه در این منطقه شده است. با در نظر گرفتن میزان استخراج و استفاده از منابع طبیعی کردستان، رابطه کرد-دولت را به عنوان یک رابطه هسته‌ای-پیرامونی داخلی نشان می‌دهد، که منجر به تخریب محیط طبیعی و بهره‌برداری از منابع طبیعی پیرامونی توسط مرکز شده است. این مقاله به فعالیت‌های اقتصادی و توسعه‌ای دولت ایران، با تمرکز بر منابع آبی در کردستان ایران و پیامدهای استفاده از آنها بر محیط زیست کردستان می‌پردازد.