بهروز آفاق
نقش رسانههای فارسی در بحرانها و آینده ایران: از نقد تا راهکار
محمدرضا نیکفر
رسانه به عنوان مسئله یا عرصهای برای چارهجویی
نگین شیرآقائی
موقعیت رسانههای ایرانی و چشم انداز پیش رو
گرداننده: مریم فومنی
چکیدهها
بهروز آفاق
نقش رسانههای فارسی در بحرانها و آینده ایران: از نقد تا راهکار
ایران دچار بحران است. بحران حکمرانی، بحران آب و محیط زیست، بحران اقتصاد، بحران انرژی، بحران دادگستری، بحران آموزش و بهداشت و مسکن، بحران رابطه با جهان، و بحران بیاعتمادی…. وضعیت ایران را کم و بیش همه میشناسیم، اما درست نمیدانیم برای گذار از آن چه باید کرد و دورنمای روشن و امیدبخشی برای آینده ایران نداریم که همه شهروندان ایران پشت آن بایستند و برای رسیدن به آن تلاش کنند. به نظر میرسد جامعه ایران بسیار قطبی شده، و تفرقههای بزرگی در آن افتاده.
نظرات سیاسی و اجتماعی تبدیل به هویتهای مختلف و متضاد شده که کمتر همدیگر را تحمل میکنند. اکثریت جامعه شاید با نظام مخالفند اما در اینکه برای آینده ایران چه میخواهند و امروز چه باید کرد اتفاق نظری ندارند. شاید یکی از مهمترین نیازهای امروز جامعه ایران گفتگویی ملی برای ترسیم این دورنماست، چون بدون این دورنما، نمیتوانیم از جمهوری اسلامی عبور کنیم، یا آینده روشنی برای ایران بسازیم. اما رسانههای فارسی، چه در ایران و چه در خارج از ایران، فارغ از توان و تاثیری که دارند، به نظر میرسد متوجه این نیاز بنیادی جامعه نیستند.
مناظره و جدالهای جناحی در رسانهها فراوان است، اما نگاه دورنگر و سازنده کم. من در این صحبت به نقش شبکههای بزرگ فارسی در خارج از ایران خواهم پرداخت. سعی خواهم کرد رویکرد این شبکهها به وضعیت امروز ایران، ویژگیهای کار انها، و تاثیرات مثبت و منفی آنها را بررسی کنم.
دلایل اقبال به این رسانهها، و در عین حال سوءظن و بیاعتمادی مخاطبان به آنها را هم تحلیل خواهم کرد. اما صحبت من صرفا بررسی و نقد این رسانهها نخواهد بود و شرح خواهم داد که به نظر من امروز رسانههای فارسی چه میتوانند بکنند که برای آینده ایران مفید و ماندگار باشد؟ پیشنهادهایی خواهم کرد درباره اینکه با چه رویه و رویکردی مسایل ایران را پوشش بدهند؟ چگونه محتوائی تولید کنند، و چه نوع رابطهای با مخاطبان داشته باشند.
محمدرضا نیکفر
رسانه به عنوان مسئله یا عرصهای برای چارهجویی
به اختصار وضعیت رسانه را در جهان و ایران شرح میدهم. بر روی تحول رسانه در عصر اینترنت مکث میکنم. تحول رسانهای جدید تناقضآمیز است: گسترش اطلاع است، و همزمان ممانعت از اطلاع. دنیای مجازی به اعتباری بر دنیای واقعی غلبه کرده، و اینک گویا واقعیت آنی است که در مجاز بازتاب مییابد. در این وضعیت چه میتوان کرد؟ امید بستن به جزیرههای برای نجات در برابر جریان اصلی؟
نگین شیرآقائی
موقعیت رسانههای ایرانی و چشم انداز پیش رو
چشم انداز روزنامه نگاری ایران به دلیل کمبود آموزش و مسائل فرهنگی با مشکل مواجه شده است که منجر به کاهش استانداردها و صداقت روزنامه نگاری شده است. مدیریت رسانههای ایران نیز تحت تأثیر موانع فرهنگی و عدم استقلال مالی است که منجر به یک چشمانداز مغرضانه میشود که نمیتواند دیدگاههای متنوع را نشان دهد.
روزنامهنگاران خارج از ایران به دلیل عواملی مانند رژیم استبدادی، دستکاری جمهوری اسلامی در روایتهای رسانهای و موانع فرهنگی، اغلب برای بازنمایی دقیق دیدگاههای مختلف کشور تلاش میکنند.
برای بهبود روزنامهنگاری، توانمندسازی افراد در جامعه و توسعه رسانههای مستقل، با استفاده از فناوری و بسترهای رسانههای اجتماعی برای انتشار اطلاعات و تشکیل شبکههای رسانهای مردمی بسیار مهم است.