برگزاری کنفرانس بینالمللی ایرانپژوهی معاصر ICCI در لاهه از سوی ایران آکادمیا و با همکاری انستیتوی بینالمللی مطالعات اجتماعی – اراسموس ISS، که با پشتیبانی شهرداری لاهه و همچنین پشتیبانی رسانهای رادیو زمانه در ۲۶ و ۲۷ اوت ۲۰۲۲ در ساختمان ISS برگزار شد، مورد توجه رسانههای گوناگون فارسیزبان قرار گرفت. سایت آسو نیز گزارشی از کنفرانس ICCI منتشر کرده است:
امسال، یعنی سال ۱۴۰۱، آغاز قرن پانزدهم خورشیدی در تقویم ایرانی است. قرن چهاردهم خورشیدی پانزده سال پس از پیروزی انقلاب مشروطه، با نگاه به افقهای روشن و امید به توسعه و دموکراسی آغاز شده بود. اما در پایان قرن، آنچه در مقابل دیدگان حسرتزدهی ملت به جای مانده، جامعهای است بدون افق و مردمانی سرخورده از فقدان دموکراسی و ناامید نسبت به آنچه «آینده» نام دارد و انگار قرار رسیدن به این سرزمین را ندارد… .
چرا به اینجا رسیدیم؟ کدام و کدامین اشتباه، ایران را به اینجا رسانید؟ چهچیزهایی را ندیدیم و چهچیزهایی را دیدیم و نادیده انگاشتیم؟ چه شد که در مقابل دیدگان بهتزدهی ملت، سرزمین از دست میرود و زمامداران اقتدارگرا میمانند؟
تلاش برای یافتن پاسخ به پرسشهایی ازایندست، زمینهساز برگزاری دومین کنفرانس ایرانپژوهی معاصر از سوی اعضای هیئتعلمی ایرانآکادمیا و مدیر تلاشگرش، علیرضا کاظمی، شد. سعید پیوندی از اعضای هیئتعلمی ایرانآکادمیا در ضرورت این کنفرانس میگوید: «این کنفرانس تلنگری به جامعهی روشنفکری است برای بازگشت سنجشگرانه و بدون سانسور و بدون خطوط قرمز به قرنی که پشتسرگذاشتیم؛ برای درک آینده و پیشگیری از ضربههای مشابه قرن پیشین.»
کنفرانس «ایران و گردش قرن، آزمودهها، آموزهها و چشماندازها» دومین کنفرانس بینالمللی ایرانپژوهی معاصر بود که از سوی «ایرانآکادمیا» در روزهای ۲۶ و ۲۷ اوت در شهر لاهه در محل مؤسسهی علوم اجتماعی دانشگاه اراسموس برگزار شد.
سخنرانان این کنفرانس از میان برجستهترین چهرههای دانشگاهی، اندیشمندان و صاحبنظران ایرانی در علوم اجتماعی از دانشگاههای معتبر کشورهای آمریکا، کانادا، بریتانیا، فرانسه، آلمان و هلند در این کنفرانس حضور داشتند. حضور دانشجویان، فارغالتحصیلان و پژوهشگرانی از ایران، ترکیه و کشورهای دیگر که بهصورت آنلاین سخنرانی خود را ارائه میدادند، یکی از نقاط عطف این کنفرانس بود.
محورهای مورد بحثوبررسی در این کنفرانس شامل جنبشهای اجتماعی در ایران، مسائل زنان و جنبش زنان ایران، حقوق بشر، محیطزیست، نقش روابط بینالملل و سیاست خارجی در حکمرانی، روشنفکران و جریان روشنفکری در ایران، سیاستهای آموزشی، ساختار دانشگاه و چالشهای دانشجویان در داخل کشور بود.