برخورد مدرنیته، جنسیت، و ایدئولوژی
زندگی یک رقصنده در تحولات انقلابی
درباره مدرنیته در ایران و انقلاب ۵۷ تحقیقات بسیاری شده که تحولات اجتماعی را از زوایای مختلف توضیح می‌دهند. این کتاب به مؤلفه جنسیت (sexuality)، که در دگرگونی‌های اجتماعی و مدرنیته بسیار اثرگذار بوده است، می‌پردازد و نشان می‌دهد که گفتمان سنتی جنسیت در جلوگیری از شکوفایی مدرنیته و در ایجاد انقلاب اسلامی نقشی اساسی داشت. در این راستا، ارتباط گفتمان جنسیت با ایدئولوژی و مقاومت آنها در برابر مدرنیته بررسی می‌شود. این بحث‌ها با شرح زندگی و آثار شهرزاد (رقصنده، هنرپیشه، شاعر) همراه می‌شود: روشی که نقش ایدئولوژی و جنسیت سنتی را در در زندگی زنان هنرمند تحلیل کرده و توضیح می‌دهد چگونه یک زن هنرمند در اوج موفقیت بی‌خانمان می‌شود. این کتاب نشان می‌دهد که فرهنگ عامیانه (رقص، سینما) و گفتمان‌های ضدامپریالیستی (مذهبی و مارکسیستی) همزمان از مردانگی (masculinity)،که توسط فمینیسم پهلوی محدود شده بود، دفاع می‌کردند. نهایتا، انقلاب ۵۷ کاباره‌ها را بست، رقاصی را برچید، اروتیسم را جرم دانست، و مردانگی را توانمند کرد. فصل افزوده به نسخه فارسی می‌گوید این مفاهیم در برپایی جنبش‌های اجتماعی مانند “رأی من کو” و “زن، زندگی، آزادی” نقش داشتند. برای تحلیل، دو الگوی تحلیلی “پاسخ پارادایمی” و “جنبش‌های فرهنگی دوره‌ای” ارائه می‌شود.