📍 کتابخانه مرکزی، طبقه چهارم، سالن داک بی، لاهه
📅 ۳ آوریل ۲۰۲۵ | ۱۸:۰۰ – ۲۰:۰۰
ما از همه فارسی‌زبانان و دوستداران ادبیات دعوت می‌کنیم تا در دومین نشست «خواندنی‌ها»، برنامه حضوری فارسی‌زبان تازه‌ای که در کتابخانه مرکزی لاهه برگزار می‌شود، به ما بپیوندند.
با الهام از ترانه‌ی ماندگار «نجواها» اثر فرهاد، «خواندنی‌ها» محفلی ماهانه است که در آن دوستداران ادبیات گرد هم می‌آیند تا کتاب یا کتاب‌هایی منتخب را بخوانند، با نویسنده‌ی آن به گفت‌وگو بنشینند و بخش‌هایی از متن را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. این برنامه با ابتکار نشر دانشگاهی ایران آکادمیا برگزار می‌شود تا فضایی گرم و صمیمی برای گفت‌وگوهای ادبی و تبادل اندیشه در میان جامعه‌ی فارسی‌زبان فراهم کند.
در دومین نشست این مجموعه در ۳ آوریل ۲۰۲۵، مفتخریم که منصوره شجاعی را به‌عنوان گرداننده و آتفه چهارمحالیان را به‌عنوان مهمان ویژه میزبانی کنیم. در این جلسه، به بررسی آثار او خواهیم پرداخت، اندیشه‌هایمان را به اشتراک خواهیم گذاشت.
تازه‌ترین اثر آتفه چهارمحالیان را از اینجا تهیه و مطالعه کنید.
این برنامه ضبط می‌شود و سپس در رسانه‌های اجتماعی ایران آکادمیا منتشر خواهد شد. لطفا اگر مایل به مشارکت در بحث و گفتگو هستید مطلع باشید که صدا و تصویر شما منتشر خواهد شد.
⏰ درهای محل برگزاری از ساعت ۱۸:۰۰ باز خواهد شد. برنامه از ساعت ۱۸:۳۰ آغاز شده و تا ۲۰:۰۰ ادامه خواهد داشت.
لطفا توجه کنید که محل برگزاری برنامه در طبقه چهارم کتابخانه مرکزی است. اگر از آسانسور استفاده کنید، هنگام خارج شدن از آسانسور در طبقه چهارم، به سمت راست بروید و به سالن جلسه که در پُشت آسانسور واقع شده است وارد شوید.
☕ پس از برنامه، شرکت‌کنندگان می‌توانند به گفت‌وگوهای خود ادامه دهند.
📌 ثبت‌نام الزامی است – جای خود را رزرو کنید و در این محفل پربار ادبی همراه ما باشید!
منتظر دیدار شما هستیم!
آتفه چهارمحالیان کیست؟
آتفه چهارمحالیان (متولد ۱۳۶۰، خوزستان) شاعر، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق ایرانی است. او دانش‌آموختهٔ رشته‌های جامعه‌شناسی و مدیریت شهری از دانشگاه تهران و عضو سابق هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران است که از آن استعفا داده است.
او فعالیت‌های ادبی و اجتماعی خود را از دوران دبیرستان آغاز کرد و به مرور به عنوان یکی از چهره‌های فعال در حوزه ادبیات و حقوق بشر شناخته شد. چهارمحالیان علاوه بر نویسندگی، در فعالیت‌های مرتبط با حقوق بشر و آزادی بیان مشارکت داشته و بارها به دلیل فعالیت‌هایش تحت فشارهای امنیتی قرار گرفت[1].
وی چندین مجموعه شعر و یک مجموعه داستان تدوین‌شده از کودکان کار که سالها به آنها درس می‌داده را منتشر کرده است. از آثار او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- معشوق کاغذی
- دارم با رشد شانه‌های میت راه می‌روم
- بغلم کن شبلی
- کتابی که نمی‌خواستم
- زرتشتک سیستانی، ۱۳ ساله زاده و مرگ
- بهشت دسته‌جمعی (مجموعه داستانی دربارهٔ کودکان کار)
مقالاتی پیرامونِ دوباره‌خوانی نثر کهن در مجموعه کتابت روایت.
او علاوه بر تألیف کتاب، به عنوان داور در جشنواره‌های مختلف ادبی نیز فعالیت داشته است. از جمله:
- داوری دومین دورهٔ جشنواره ملی شعر خلیج فارس
- داور سومین دورهٔ فراخوان مجموعه شعر سرزمین اهورایی
- داور دومین دورهٔ جشنوارهٔ شعر زن، زندگی، آزادی
وی در نظرخواهی از ده‌ها شاعر معاصر ایران در شماره بیست و چهارم مجله ادبی وزن دنیا، بیشترین آرا را در میان شاعران دارای اشعار اعتراضی داشت[2].
او به دلیل واکنش‌های گسترده به زندانی شدن اعضای کانون نویسندگان ایران، حادثه متروپل آبادان و کشته شدن مهسا، ژینا امینی در ۱۱ مهر ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات سراسری توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. پس از ۷۱ روز بازداشت، در ۲۲ آذر ۱۴۰۱ با تودیع وثیقه یک میلیارد و صدهزارتومانی آزاد شد[3].
در اسفند ۱۴۰۱، شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، او را به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۸ ماه حبس تعزیری و به اتهام «نشر اکاذیب علیه نظام» به ۲ سال حبس تعزیری محکوم کرد. همچنین اشد ِ 5 سال تعلیق مراقبتی تحت مجازات‌های تکمیلی از جمله توقیف تلفن همراه، پنج سال ممنوعیت خروج از کشور و منع استفاده از گوشی هوشمند، ممنوعیت عضویت در گروه‌ها و دستهجات اجتماعی و ممنوعیت داشتن صفحات در شبکه‌های مجازی و پرداخت 15 میلیون تومن (بدل از حبس) جریمه نقدی برای او در نظر گرفته شد. این احکام که ابتدا به صورت تعلیقی صادر شده بود، به دلیل امتناع آتفه چهارمحالیان از پذیرش عفو و امضای ندامتنامه و ادامه دادن فعالیت‌های اعتراضی در عرصه‌های عمومی، با اعتراض نماینده دادستان، به حبس تعزیری تبدیل شد[4].
به گفته وکیل او در نهایت پرونده قضایی آتفه چهارمحالیان پس از فراز و نشیب‌ها ذیل فرمان ِآزادی‌های عمومی زندانیان سیاسی سال 1401 در بهمن ۱۴۰۲ مختومه اعلام شد. اخبار مربوط به بازداشت و آزادی او در رسانه‌های داخلی و بین‌المللی بازتاب بسیار داشت و بسیاری از اهالی فرهنگ و ادب و انجمن‌های قلم جهان به بازداشت و احکام او اعتراض کردند[5].