چکیده
جنبش زن زندگی آزادی، با کشته شدن مهسا ژینا امینی و اعتراض علیه رفتار گشت ارشاد با فراخوان فعالان حقوق زنان آغاز شد و با فراخوان‌های مختلف حداقل ۱۰۰ روز در سراسر ایران ادامه یافت. این پژوهش به بررسی عاملیت زنان ایرانی در جنبش زن زندگی آزادی و پیامدهای آن می‌پردازد. این پژوهش با روش کیفی و مصاحبه نیمه ساختاریافته از نوع اکتشافی است. در این پژوهش با ۱۹ نفر از زنان ایرانی مصاحبه شده است شامل ۱۶ نفر داخل و سه نفر خارج از ایران. این مصاحبه‌ها به منظور دریافتن اشکال مختلف عاملیت زنان ایرانی در این جنبش صورت پذیرفته است. نتایج نشان می‌دهد که زنان ایرانی انواع کنشگری‌ها که در این پژوهش ذیل کنشگری نمادین، فیزیکی، مراقبت‌گونه، دادخواهانه و شناختی دسته‌بندی شده است را انجام داده‌اند. تبدیل زنان به دال سیاسی، مطرح شدن دوباره حقوق زنان، مرئی شدن زنان، افزایش مدارای مذهبی، کنترل بیشتر زنان بر بدن خویش، تغییر موضع زن‌ستیزان، سازماندهی خودجوش، امید به تغییر از درون و آینده درخشان از مقولاتی است که از مصاحبه با زنان ایرانی استخراج شده است.
